چگونه مهارت‌های همدلی را بیاموزیم؟

دکتر زائر رضایی ، روانشناس بالینی کودکان و نوجوانان: در قرن حاضر ، مردم به روش هایی برای دستیابی به توانایی مقابله با استرس ، موقعیت های مختلف و درگیری های زندگی نیاز دارند. بر این اساس ، در سال ۱۹۹۳ ، سازمان بهداشت جهانی (WHO) برنامه ای با عنوان “آموزش مهارتهای زندگی” را برای پیشگیری اولیه و ارتقا health بهداشت روان تهیه کرد که هدف آن افزایش تواناییهای روانی اجتماعی کودکان با تجهیز کودکان به این مهارتها می باشد. مبارزات زندگی روزمره. این توانایی ها فرد را قادر می سازد تا درمقابل سایر انسانها ، جامعه ، فرهنگ و محیط خود به طور مثبت و سازگارانه عمل کند و سلامت روانی خود را حفظ کند.

مطالعه این مهارت ها بر درک افراد از خودکفایی تأثیر می گذارد ، یعنی. عزت نفس و اعتماد به نفس آنها ، بنابراین انگیزه فرد را برای مراقبت از خود و دیگران افزایش می دهد ، تا از بیماری روانی و بهداشت و مشکلات رفتاری جلوگیری کند. مهارت های زندگی چیست؟

تجزیه و تحلیل بیشتر و عمیق تر نشان می دهد که چندین مهارت اساسی وجود دارد:

۱٫ توانایی تصمیم گیری

۲٫ توانایی حل مشکلات

۳٫ توانایی تفکر خلاق

۴٫ توانایی تفکر انتقادی

۵٫ توانایی برقراری ارتباط موثر

۶٫ توانایی برقراری رابطه بین فردی سازگار

۷٫ توانایی آگاهی

۸- توانایی همدلی با دیگران

۹٫ توانایی مقابله با استرس

چرا و چگونه باید مهارت های همدلی را یاد بگیریم؟

از آنجا که پرداختن به همه این مهارت ها از حوصله این بحث خارج است ، ما در مورد همدلی بحث خواهیم کرد که یکی از مهمترین مهارت ها است.

مهارت های همدلی

محققان بر این باورند که همدلی توانایی است که از همان سال های اول زندگی در کودک دیده می شود. از اولین سالهای زندگی ، بسیاری از رفتارهای کودک بیانگر این واقعیت است که او قادر به درک و همدلی با دیگران است. با این وجود افراد مختلف در توانایی ها و تمایل به همدلی با یکدیگر متفاوت هستند و این تفاوت در میل همدلی در افراد مختلف به نحوه تربیت والدین فرزندانشان بستگی دارد. درصد قابل توجهی از رفتار همدلی کودکان با مشاهده چگونگی پاسخ دیگران به درماندگی دیگران شکل می گیرد. کودکان با تقلید از آنچه می بینند واکنش های همدلانه ایجاد می کنند.

متأسفانه امروز شاهد این واقعیت هستیم که کودکان با افزایش سن و ورود به جامعه ، همدلی آنها کاهش می یابد و این یکی از بزرگترین مشکلات جامعه است که به سمت صنعتی شدن پیش می رود. هر یک از ما چنان درگیر مشکلات شخصی خود هستیم که فرصت حضور در کنار هم را نداریم. یا روابط ما آنقدر متفاوت است که وقتی مشکلاتی پیش می آید ، نه به دلیل احترام به وقت دیگران و نه به دلیل عدم اعتماد به نفس ، مشکلات خود را با دیگران در میان نمی گذاریم. به این ترتیب ، همدلی ما با دیگران روز به روز کاهش می یابد ، اکنون که به نقش مهم همدلی پی برده اید ، ممکن است این س inال در ذهن شما ایجاد شود که همدلی چیست؟ و چگونه می توان این توانایی را پرورش داد؟

تعریف همدلی

همدلی نوع خاصی از توجه به دیدگاه دیگر است. در واقع ، همدلی دارای دو م componentsلفه شناختی و یک ملفه عاطفی است. م componentsلفه های شناختی همدلی ، توانایی شناختن و نامیدن حالات دیگران و توانایی حدس زدن دیدگاه های دیگران است. م emotionalلفه عاطفی آن توانایی نشان دادن پاسخ عاطفی صحیح برای ایجاد روابط همدلانه است. فرد باید بتواند خود را به جای دیگران بگذارد ، از دید آنها مسائل را ببیند و از خود بپرسد “اگر جای او و موقعیت او باشم چه احساسی خواهم داشت؟” پیش نیاز این امر خودآگاهی است.

وقتی بتوانیم همه کمبودها و توانایی های خود را تشخیص دهیم ، آنگاه دیگران را با تمام نقاط قوت و ضعف آنها همانطور که هستند می پذیریم و احترام می گذاریم. اعتماد متقابل یکی دیگر از شرایط ضروری ایجاد همدلی بین افراد است. به عبارت دیگر ، اعتماد متقابل زمانی ایجاد می شود که طرفین درگیر رابطه از همدردی ، آسایش و امنیت متقابل برخوردار باشند و این اعتماد جز با شناخت و احترام به تفاوتهای فردی حاصل نمی شود.

تفاوت های بین فردی و تأثیر آنها بر روابط همدلی

محققان بر این باورند که دو علت اصلی تفاوت بین فردی ابتدا تفاوت در ساختار ژنتیکی افراد و سپس تفاوت در محیط زندگی آنها است. هر فرد ساختار ژنتیکی خاص خود را دارد و هر خانواده روش زندگی و تربیتی خاص خود را دارد. خانواده ها فرزندان مختلف را بر اساس روش های مختلف فرزندپروری تربیت می کنند. محیط مدرسه ، دوستان و همسالان تأثیر خاصی بر چگونگی رشد شخصیت ما و فرهنگ حاکم بر جامعه و طبقه اجتماعی خاصی که هر یک از ما در آن قرار داریم ، بر وضعیت ما و ویژگی های روانشناختی ما تأثیر می گذارد. مجموعه عوامل فوق ما را به شخصی منحصر به فرد تبدیل می کند که در بعضی زمینه ها یا خصوصیات با دیگران متفاوت است و در برخی موارد دیگر مشابه است.

برخی افراد معتقدند که اختلافات مانع بزرگی در راه روابط صمیمانه است و معتقدند که در برقراری روابط نزدیک با دیگران ، آنها باید افرادی را انتخاب کنند که بیشترین شباهت را با آنها دارند. مطمئناً چنین باورهایی به فرد اجازه نمی دهد که با حوصله به احساسات و افکار دیگران توجه کند و دیگران را همانگونه که هست ببیند ، بپذیرد ، بپذیرد و دوست بدارد. می توان گفت که بسیاری از رفتارهای نامناسب ما در جوامع مختلف مشاهده می کنیم. یعنی رفتارهایی مانند بی عدالتی ، تبعیض ، تحقیر ، تهدید و … نتیجه این باور غلط هستند. از طرف دیگر ، برخی معتقدند که اختلافات فرصتهای ارزشمندی در زندگی همه هستند.

تفاوت ها فرصت های چالش برانگیزی است که به ما اجازه می دهد نقاط قوت و ضعف خود را دوباره کشف کنیم. تفاوت ها به ما این امکان را می دهد تا بفهمیم با چه مهارت هایی آشنا نیستیم و باید در کسب آن تلاش کنیم. توجه به تفاوتهای فردی ، پذیرش آنها و احترام به این تفاوتها از اصول اساسی و مهم در ایجاد همدلی با دیگران است. در آخر ، توجه به این نکته مهم است که هدف از پرداختن به اختلافات بین فردی نادیده گرفتن یا کم اهمیت جلوه دادن نقش شباهت ها در روابط همدلی نیست و قطعاً هرچه شباهت های بین فردی بیشتر باشد ، ظرفیت همدلی نیز بیشتر خواهد بود.

راه های رسیدن به همدلی

وقتی می توانیم چارچوب ذهنی دیگران را بشناسیم و بدانیم که با برآورده کردن انتظارات آنها چه چیزهایی برای آنها مهم است ، می توانیم به راحتی با آنها رابطه گرم و صمیمی برقرار کنیم و در آنها نفوذ کنیم. برای درک چارچوب های ذهنی افراد مختلف ، باید اطلاعاتی را از زندگی گذشته و تجربیات گذشته آنها دریافت کرد. او به نقاط ضعف ، حساسیت و گرایش آنها پی برد و سپس همه چیز را از طریق چشم آنها دید. در واقع شما باید حالت روحی خود را تا حد ممکن به حالت روحی شخص دیگر نزدیک کنید تا بتوانید صحبت کنید و ارتباط برقرار کنید. چه چارچوب های ذهنی ما به طور طبیعی به هم نزدیک باشند و چه آنها را به میل خود دور هم جمع کنیم. هرچه این تقارن بیشتر باشد ، رابطه ما با یکدیگر موفقیت بیشتری دارد و توانایی همدلی با دیگران نیز بیشتر است.

https://upzone.ir/چگونه-مهارت%e2%80%8cهای-همدلی-را-بیاموزیم؟/